Palijativna nega, kako u drugim ustanovama, tako i u domu za stara lica, obuhvata poseban koncept brige o licima koja boluju od teških ili neizlečivih bolesti.
Različite vrste karcinoma, srčane, bubrežne ili jetrene insuficijencije, moždani udar, kao i pojedina genetska oboljenja, često uznapreduju do terminalne faze. Terminalna faza bolesti znači da je ona uznapredovala do stadijuma u kome su iscrpljene sve medicinske mogućnosti lečenja. U tom trenutku započinje palijativna megicinska nega.
SZO je palijativnu negu definisila na sledeći način: „palijativna nega je aktivna potpuna briga za bolesnike čija bolest više ne reaguje na postupak lečenja. Tačnije, pristup koji poboljšava kvalitet života bolesnika i njihovih porodica, suočavajući se s problemima vezanim za bolest koja preti životu”.
Palijativna nega podrazumeva kontinuiran medicinski nadzor i negu, koji se sprovode u cilju praćenja razvoja bolesti i držanja pod kontrolom njenih smptoma. Pored toga, uključuje i moralnu, socijalnu i psihološku podršku pacijentu i članovima njegove porodice.
Ustanove primarne zdravstvene zaštite sprovode opšte palijativno lečenje i zbrinjavanje. Posebna odeljenja u staračkim domovima i bolnicama, posebne bolnice ili sam dom pacijenta, mesta su u kojima se sprovodi specijalistička palijativna nega.
U palijativnu negu pacijenta uključen je tim specijalista različitih oblasti koji, uz edukaciju iz sopstvenog delokruga rada, moraju da prođu i posebnu edukaciju iz palijativne oblasti. Tim koji se stara o palijativnim pacijentima čine: lekari, medicinske sestre i tehničari, negovatelji, fizioterapeuti, socijalni radnici i priholozi.
Cilj i svrha palijativne nege je ublažavanje negativnih posledica koje nastaju usled invazivnih medicinskih terapija i radikalnih hiruških zahvata. Palijativna nega nastoji i da olakša i otkloni prateće efekte teških bolesti, poput: dekubitisa, mučnine, povračanja, umora, bola, malaksalosti, smanjene i otežane pokretljivosti, nesanice, gubitka apetiteta, anksioznosti i depresije.
Palijativna nega je neophodna, ne samo pacijentima koji su pri kraju životnog veka, već i osobama koje imaju dijagnozu teških hroničnih bolesti.
Palijativna nega starih lica zahteva posebnu i izuzetnu stručnost, koju članovi najbliže porodice uglavnom nemaju. Iz tog razloga, najbolje rešenje, za pacijenta i porodicu, jeste palijativna nega starih osoba u staračkom domu.